Eindelijk vakantie!

Hola chicas en chicos

Daar zijn we weer met een schitterend verhaal, want we zijn weer terug van onze vakantie!

De trip begon op vrijdag rond 22:00 met een 9-uurse nachtbus naar Buenos Aires, waar wij om 13:00 een vliegtuig zouden moeten hebben. Het weer was echter zo slecht dat we na instappen weer mochten uitstappen, om vervolgens 4 uur later weer in te stappen. Gelukkig hadden we nog een fles wijn, dus die extra wachttijd zijn we redelijk vrolijk doorgekomen.

Ondanks de vertraging mochten we zaterdag avond toch nog uitstappen in El Calafate, in het zuiden van Argentinië. Dit kleine dorpje ligt aan een van de grootste helderblauwe gletsjermeren van ZA en biedt toegang tot de gigantische gletsjer Perito Moreno. De eerste dag waren we er al snel achter dat er in het plaatsje zelf weinig te doen was, hoewel we er wel achter zijn gekomen dat flamingo’s ook in de kou leven, want die had je daar namelijk ook. De volgende dag een trip naar de gletsjer gemaakt. Wat een berg ijs, echt mega groot! De schots was zo’n 60m hoog, ik weet niet hoe breed maar goed breed, en kilometers diep. Helaas was het een beetje regenachtig en mistig, dus het einde was niet eens te zien. De hele tijd kon je het ijs horen kraken en als er een stuk afbrak gaf dat een prachtig gezicht en machtig geluid.

Na El Calafate zijn we Chili ingedoken om te gaan hiken in het natuurpark Torres del Paine. Vrij onvoorbereid kwamen we er in ons hostel achter dat hiken daar geen kinderachtige onderneming was. Er verdwijnen nog wel eens mensen en ook waaien er daar zo nu en dan mensen de afgrond in…Ook was het weer zwaar onvoorspelbaar, omdat het elke 5 min anders kan zijn; zo kan een zware regen- of sneeuwbui je reis voortijdig laten eindigen. Maar goed, na een tentje en een paar stevige wandelschoenen te hebben gehuurd (en toch maar een regenjas en broeken erbij voor het geval dat) plus het nodige eten ingeslagen te hebben zijn we vol goede moed die kant opgegaan.

In totaal hebben we 3 dagen gehiked. De tweede dag zelfs een tocht van wel 10 uur, de tochten op de eerste en derde dag duurden ongeveer 6 en 8 uur. Tabe heeft de meeste tijd ook nog eens de backpack met alle kleding en slaapspul meegezeuld en Sabrina een rugtas met eten, dus we vonden onszelf aardig bikkels! 3 dagen hebben we tussen de gletsermeren doorgetrokken, langs diepe afgronden met harde wind, over kleine, nauwe bospaadjes, en door valleien, alles omgeven door gigantische bergen, met sneeuw op de toppen! We hadden hier zelfs nog een beetje een “witte kerst” toen we door een wolk met sneeuw liepen. Goed, foto’s zeggen meer als woorden, dus bekijk de jaloersmakende foto’s maar eens!

Na ons grote hike-avontuur was het tijd om omhoog te trekken richting Puerto Chacabuco (Chili) waar onze “loveboat” zou vertrekken. De 1e dag namen we een 14 uur durende busreis door het kale, vlakke landschap van Patagonie in Argentinie, na een uur al begon het landschap met vooral “niets” te vervelen. De 2e dag moesten we de grens over naar Chili. We namen een taxi die ons “directamente” de grens over zou brengen. Dit betekende echter dat we eerst het stadje nog door moesten crossen om ons busje te vullen met locals, daarna nog naar een stuk of 5 supermarkten moesten om boodschappen in te slaan (Argentinie is goedkoper dan Chili), en uiteindelijk een uur later de grens pas bereikten, die achteraf slechts 6 km verderop was… het was achteraf wel weer om te lachen. De 3e dag zouden we eerst een ferry moeten nemen, en vervolgens 3 verschillende mini-busjes om onze boot van 2 uur te kunnen halen. Waar wij niet veel vertrouwen erin hadden werd ons verzekerd dat we het “ruim” zouden gaan halen met zelfs nog een half uur speling. Gelukkig kreeg deze Chileen gelijk, en haalden we onze trip met de “loveboat”.

Onze loveboat bleek een vrachtschip te zijn dat toevallig ook passagiers meenam. Door de Chilenen wordt het beschouwd als een transportmiddel ipv een cruise. Er waren zelfs vrachtwagens met schapen en koeien aan boord! Maar we vaarden door een prachtig gebied, en hebben op de het dek in het zonnetje lekker kunnen uitwaaien. Het eten was ook verrassend goed en veel, en er werden onbeperkt films uitgezonden. We zaten daar dus helemaal prima! Het leukste was dat we de enige toeristen waren tussen de Chilenen, dus we konden weer mooi pochen met ons versgeleerde spaans!

Vanaf de boot zijn we de laatste keer de grens met Chili overgegaan naar Bariloche in Argentinie. Bariloche was de laatste stop. Dit gezellige stadje lag middenin het merengebied, met weer een natuurpark om de hoek. De eerste dag dat we er waren was het oudjaarsdag. Voor die speciale gelegenheid hadden we de jacuzzi in ons hostel kunnen afhuren; met een flesje wijn in de bubbels hebben we het jaar uitgezeten. Helaas was er verder niet veel te doen, er was zelfs geen vuurwerk. Pas tegen half 2 ging de eerste kroeg open, maar het echte feest zou pas later op gang komen. Dit hebben we gemist omdat Sabrina op de bak in slaap viel.

De tweede dag hebben we als ervaren hikers een kleine berg beklommen in het natuurpark. De derde dag zijn we wezen white water raften! Superlachen! Al bij de 1e golf lag de helft van de mensen van onze boot, plus de gids in het water! En bij de grootste golf vond onze gids dat we niet de chickenrun konden nemen, maar dwars door het midden moesten gaan…. Halverwege al vloog de boot op zn kop en lag iedereen verspreid onder de boot en in het water! Na het raften kregen we nog een uitgebreide asado, dus het was een geslaagde dag!
Op dag 4 hebben we mountainbikes gehuurd en zijn we gaan racen in het natuurpark.

Helaas was er toen een einde gekomen aan de reis, en moesten we weer richting Buenos Aires en door naar Montevideo. Aankomende maandag gaan we weer aan de slag, Sabrina bij CAF en Tabe op de taalschool. Maar tot die tijd liggen we hier elke dag prinsheerlijk op het strand te bakken!

Heerlijk ons leventje in Uruguay!

Groetjes Tabe en Sabrina

De foto's staan in 4 nieuwe mapjes: El Calafate, Tores del Paine, love boa en Bariloche!
Te berijken via: http://picasaweb.google.com/tabeensabrina

Samenvatting voor Maarten:
Eindelijk vakantie. Na een lange bus met het vliegtuig naar het zuiden van Argentinië. Daar een gletsjer wezen bekijken, focking koud maar wel gaaf, veel herrie komt er van zo’n ding af. Daarna wezen hiken in Chili. Hoewel jij dat natuurlijk ook altijd doet met je vriendjes van de padvinders, vonden wij 3 dagen lopen door de bergen en kamperen tussen de sneeuwtoppen wel zwaar genoeg voor een vakantie. Na een lange reis door dor landschap in Argentinië, en mooie bergen in Chili op een vrachtschip gestapt om 2 dagen rond te varen richting een andere stad. Op de boot alleen maar Chilenen en dronken vrachtwagenchauffeurs haha, en wij als enige toeristen mee. Daarna in Bariloche wezen raften wat gaaf was. Hele boot over de kop, moeders en dochters in paniek…vet gaaf. Daarna fietsen, waar we über sip zo’n Duits helmpie op moesten...Nu weer tuus en dus weer elke dag met de balg op het strand.
En jij, zwarte pistes bedwongen op je vakantie, of kwam je niet veel verder dan de kinderbaan, waarbij je niet hoger mocht dan het draakje?