Cairns, Kuranda and Josephine Falls

Jaaaah daar zijn we weer! Na veler verzoek via mailtjes (Neee, we vergeten de site en jullie in Nederland heus niet hoor!) hier weer een stukje over ons leven als Ozzy’s!

We hebben weer genoeg meegemaakt om een bladzijde te vullen, dus neem een lekker bakkie pleur en een koekje, want voor het volgende nieuws moet je even stevig zitten…

Gisteren zijn jut en jul namelijk naar de wasserette geweest! Jaaaa dat is schrikken he? Vreselijk burgerlijk! Boekje erbij en de was maar laten draaien pfff… het zit namelijk zo dat onze huisbaas niet echt je van het is, een echte Australiër, en zo dus ook zijn relaxte stijl van het doen van klusjes in ons huis. Onze wasmachine heeft namelijk geen warm water… en nu moet ik bekennen dat de ozzy stijl ook op ons is overgeslagen, dus we hebben het lang uitgehouden met af en toe wassen met koud water, maar nu konden we het echt niet meer uitstellen, zelfs de handdoeken begonnen te stinken (ok, genoeg details ;))

Verder is het hier nu echt enorm warm aan het worden. De temperaturen overdag lopen gemakkelijk op tot 33 a 34 graden. We zijn wel verzekerd dat het niet veel warmer gaat worden qua temperatuur, maar dat het steeds meer humid(broeierig) zal worden, wat eigenlijk nog veel vervelender is. Straks in December gaat ook het regenseizoen beginnen, en dan komen ook de stingers. Dit zijn grote kwallen die erg gevaarlijk kunnen zijn als je er niet op tijd bij bent als je wordt gestoken (lees: je gaat hartstikke dood!) Tegen die tijd moet je dan ook bescherming gaan dragen als je in de zee wilt zwemmen, of je zwemt gewoon in het met netten afgebakende gebied (maar de mooiste baaitjes hebben die netten niet!) Gelukkig hebben we nog wat tijd voordat het zover is…

Nou wat hebben we afgelopen weken gedaan? Laten we eens beginnen bij vorig weekend.. Die vrijdag zijn we in Townsville gebleven. ’s Avonds zijn we met een huisgenoot naar de film, Bourne Ultimatum=aanrader, geweest, en daarna, uiteraard via de drive through bottle shop, weer op huis aan gegaan.

De dag erna zijn we de Outback ingereden, richting Charters Towers. Dit is een klein mijnwerkersdorp(maar dan wel van een goudmijn!) in the middle of nowhere. De stad zelf was dus niet echt spannend, maar we hebben wel een mooie lookout gehad vanaf een bergtop in de stad, over de omgeving van Charters Towers.. daar was dus niet veel te zien, aangezien het de outback is, maar dat was nou juist wel weer het leuke eraan. Daarna zijn we in een kleine miners cottage geweest. Op weg erheen hoorden we de jodel muziek al voluit galmen, bleek het mannetje dat daar werkte een nogal grote fan van ene Heino aus Deutschland te zijn! (wie kent hem niet?!!) Verder was het mannetje erg aardig, hij wilde maar wat graag al zijn spulletjes laten zien, en had stoere verhalen over het werken in de goudmijnen. Daar voegde hij tot ons grote geluk ook nog een mooie accordeon-show aan toe (ken je dit? ken je dit dan? of dit?) Toen we een foto wilden nemen kwam hij zelf met het voorstel dat hij er ook wel even op kon! Daarna liet hij nog zien hoe je steengruis uit de rivier kan zuiveren voor goud, en mochten wij het ook even proberen… helaas, geen goud voor ons! Toen wilden we naar de laatste “attractie” (een echte goudmijn) gaan. Het lag iets buiten de stad, maar niet al te ver, je moest alleen even een rivier oversteken. Op zich is dit dus niet lastig, maar we zitten hier in het droge seizoen, dus alle rivieren staan droog, geen rivier te bekennen dus… als het dan ook nog eens Sabrina is die de kaart moet lezen (en dus totaal geen afstanden kan inschatten) kom je er dus nooit! Na ongeveer een half uur met 100 km per uur te hebben gereden, en inmiddels beland te zijn op een typisch Australische zandweg (lees: veel keien, koeien midden op weg, en vooral veel rode aarde die overal opstuift) was Sabrina eindelijk overtuigd dat we toch niet helemaal op de goede weg waren! Omkeren dan maar. Gelukkig hadden we daarna de goudmijn gauw gevonden.. helaas, net 5 minuten te laat, nu was het gesloten! Gelukkig wist Sabrina het missen van de mooiste bezienswaardigheid te verbloemen door erop te wijzen dat we nu toch wel ècht op een dirt track in de outback zijn geweest!
Op de terugweg naar huis was het Tabe die over een (al dode) kangaroe heen reed.. toen we thuis waren gekomen rook de auto naar een mysterieus luchtje… Er was toch niet stiekem een stukje blijven hangen?? De auto heeft nog ongeveer een halve week zo geroken!

Op zondag hebben we niet veel gedaan, Tabe heeft gesurft terwijl Sabrina met een nieuwe collega in Townsville wat wilde doen, maar wat door gebrek aan parkeerplaatsen een beetje in het water liep. Daarna gezellig ge-BBQ-ed met de meiden van Sabrina’s stage, zoals alle Ozzy’s doen, met zonsondergang op het strand! Heerlijk wat een leven!

Door de week is er weer gewerkt door ons beide. Sabrina bezig met haar onderzoek, wat overigens prima lukt. Deze week levert ze haar eerste report in, waar de begeleider vast nog wel wat commentaren op heeft, maar waar ze zich handig probeert uit te lullen. Verder heeft ze hier ook het zwemmen weer opgepakt. Op de uni hebben ze een mooi buitenbad waar je voor een schijntje lekker baantjes kan trekken. Ook gaan we beiden (ja, zelfs Sabrina moet eraan geloven, niet lachen!) meedoen met het voetbalteam van CSIRO (stage). Op dinsdag trainen, en donderdag een wedstrijd...

En Tabe is aan het meloenen plukken in the middle of nowhere. Het is, na 15 km landinwaarts rijden van de snelweg, nog eens 10 min rijden de bush-rots-bos combinatie in. Om dan vanaf daar met een trekker of terrein wagen over een berg heen te rijden, dan in het dal DOOR een rivier heen om vervolgens weer een steile berg te beklimmen om maar bij de meloenen te komen. Op zich wel een toffe ervaring. Toen het hier laatst voor het eerst echt heeft geregend was Tabe vrij, daar het veld niet te bereiken was omdat de rivier was gestegen haha! Gelukkig is er na het werken vaak nog ff tijd om te surfen, en al is het maar een uurtje, Tabe vermaakt zich er wel mee!

Afgelopen weekend zijn we naar Cairns gegaan, zo’n 350 km ten noorden van Townsville. Een afstand waar je al snel een uurtje of 4 over doet omdat de snelweg, waar 100km/u gereden mag worden, eigenlijk gewoon een slecht onderhouden 2-baans weg is, waar ook nog eens over wordt gefietst! Hoewel, met dat onderhoud waren ze nu druk bezig, wat betekent dat op sommige gedeeltes 1 baan was afgesloten, waardoor er “lange” files ontstonden. Let wel, als er hier meer dan 5 auto’s achter elkaar rijden is het aardig druk op de weg. Maar, als je eenmaal achter 1 of 2 vrachtwagens zit, is het lastig inhalen. Niet alleen omdat een vrachtwagen hier twee of drie keer zolang is als in Nederland, maar vooral omdat onze auto geen formule 1 auto is!

Cairns zelf was leuk, hoewel we meer tijd hebben doorgebracht in het regenwoud iets boven Cairns, daar ligt namelijk het plaatsje Kuranda. Het is een klein voormalig aboriginal dorpje, met een paar toeristische winkeltjes, omgeven door regenwoud. Naast een wandeling door de bush bush hebben we een tocht gemaakt in een boot. Het leek wel een rivier in de amazone, zo midden in het regenwoud, en op 300 meter hoogte niet te vergeten! Ook heel gaaf! Helaas hebben we geen krokodillen gespot (die zitten er normaal wel!), maar wel weer schildpadden kunnen voeren. En we zijn weer heel wat wijzer gemaakt door de gids die van alles te vertellen had over dit regenwoud. (Wisten jullie dat de bomen niet dieper wortelen dan 1 meter, maar dat ze toch de cyclonen overleven doordat ze als het ware 1 blok vormen tegen de wind door de dichte begroeiing?)

Daarna zijn we door gereden naar een enorme hoge waterval van deze rivier, waarvan ze een dam hebben gemaakt en die tegenwoordig wordt gebruikt om stroom op te wekken. Deze natuurlijke dam was grotendeels gevormd door rotsen, waardoor het er super uitzag. Wederom een geweldig uitzicht zoals je ziet op de foto’s! Wel jammer dat het het droge seizoen is, daardoor was de stroom water niet erg breed.

‘s Avonds zijn we lekker uit eten geweest in een cafe aan de boulevard in Cairns. Daarna nog even over de nacht markt heen gestruind, maar dat was Tabe al snel zat, omdat Sabrina die ochtend ook al flink had gewinkeld. Wel hebben we ons vermaakt en gelachen om alle chinezen die er rond liepen in mooie witten lab-jassen om massages weg te geven.

Ok, even voor de meiden, shoppen is hier niet echt veel aan... ik heb alleen een bikini en een rokje gekocht, zelfs Tabe had nog meer (onder andere “een super gaaf Space Invators shirt, van de gelijknamige vroegere ms-dos game!!!”) De mode hier kun je nog het best omschrijven als een hobbezak, en het is ook nog eens knetterduur! Waaah ik mis de sting, only en vero moda ;)!

Zondag, uiteraard, nog even op het strand gelegen bij Palm Cove, een strand met alleen maar palmbomen langs de rand. Daarna begon de lange terugreis naar huis, die we nog even hebben onderbroken om nog een waterval te bekijken. Dit was zeer de moeite waard omdat deze waterval bijna naast de snelweg lag, maar wel midden in het regenwoud. Bij de waterval was een mooi en vooral koud zwem gedeelte, met een natuurlijke glijbaan over de rotsen, die we natuurlijk uitgebreid hebben geprobeert!

Daarna weer doorgereden met ietwat vertraging, waardoor we de laatste 50 km door het donker moesten rijden. Niet alleen omdat de zon onder ging, maar ook omdat ze hele stukken bosgrond aan het afbranden waren. Nu zijn er in het donker al kangaroes op de weg te vinden, maar die werden door de branden natuurlijk helemaal richting de weg geloodst! Klein beetje gevaarlijk, maar het aantal kangaroes valt hier mee was ons al eens verzekerd. En dat terwijl er om de zoveel km toch echt een dode skippy te vinden is!

Nou dat was toch wel echt genoeg verhaal.. misschien moeten we toch wat vaker typen, hebben jullie vaker een verhaal, en tenminste ook niet van die lange!

Heel veel liefs van de Ozzy’s!